Walter Kramer overleden

In zijn woonplaats Amersfoort is restauratiearchitect Walter Kramer (Amsterdam 1937) overleden. Hij was betrokken bij diverse restauraties in Amsterdam, waaronder de Noorderkerk, de Beurs van Berlage en de Westertoren.

De keizerskroon bovenop de Westertoren tijdens de restauratie geleid door Walter Kramer.	Walter Kramer gefotografeerd voor Binnenstad in 2007.

Voordat hij in 1976 begon hij als zelfstandig restauratiearchitect, heeft Walter Kramer als chef van de tekenkamer gewerkt bij het Amsterdamse Bureau Monumentenzorg en als districtshoofd bij de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. Als architect was hij onder meer verantwoordelijk voor de restauratie van de Andrieskerk te Amerongen, het Tolhuis in Gorinchem en kasteel Nederhemert. Kasteel Nederhemert had in de Tweede Wereldoorlog zware schade opgelopen en was veranderd in een totale ruïne. Onder zijn leiding werd het gebouw met gebruikmaking van de oude stenen grotendeels gereconstrueerd. In Amsterdam restaureerde Kramer de Waag, de Munttoren, de Oudekerkstoren, de Noorderkerk, de Beurs van Berlage en de Westertoren. Daarnaast was hij mede-oprichter van de Monumentenwacht, het tijdschrift Monumenten, het Nationaal Restauratie Centrum en de Vakgroep Restauratie.


Kramer publiceerde ook regelmatig over de door hem gerestaureerde monumenten en over zijn restauratie-opvatting. Hij was van mening dat reconstructie onder bepaalde omstandigheden wel verantwoord was en dat de ‘Charter van Venetië’ niet al te dogmatisch moest worden toegepast. Een van de laatste werken van zijn hand is het boek over de Westertoren, waarin hij verantwoording aflegt voor de kleurkeuze van de keizerskroon. Kramer was degene die de Westertoren zijn blauwe kroon teruggaf, een keuze die destijds veel stof deed opwaaien, maar waarin hij door de VVAB werd gesteund.

In 2007 werd Walter Kramer geïnterviewd in ons blad Binnenstad. Over zijn laatste restauratie, de Westertoren, zei hij daarin het volgende:
“Ik ben er bijzonder trots op dat ik de restauratie van de Westertoren als laatste werk mag doen. De Westertoren roept enorm veel emoties op. Ik heb me afgevraagd of er, naast de Westertoren, nog meer torens zijn die eenzelfde soort emotie oproepen. Misschien de Martinitoren in Groningen of de Sint Jan in Den Bosch of de Dom in Utrecht. Toch minder denk ik. Over de Westertoren praat men, zingt men. … De ‘Wester’ geeft het hen gevoel thuis te zijn. Laatst vertelde iemand dat hij na zijn vakantie eerst altijd gaat kijken of de toren er nog staat. Het is het belangrijkste baken in de stad. Dat realiseerde ik me ook heel sterk toen ik in 2002 gevraagd werd om een plan voor de toren te maken.”

Walther Schoonenberg

Meer lezen:
[Interview met Walter Kramer] (Binnenstad 221)
[Krijgt de keizerskroon op de Westertoren haar blauwe kleur terug?] (Binnenstad 218)

(Uit: Binnenstad 239, april 2010)