Hij citeert het juryrapport:
"Het stedenbouwkundige plan kan nog steeds worden opgevat als het
model van de functionele stad en een oplossing van het probleem
voor een stedelijke concentratie..". Wie dat niet inziet
"vertroebelt de discussie, waarbij stedenbouwkundige aspecten
dikwijls worden verward met sociale factoren."
Hulsman concludeert: "De Bijlmer is ... niet de enige functionele
woonwijk ter wereld. Overal in Europa en Noord-Amerika zijn ze te
vinden en allemaal kampen ze met dezelfde problemen. Ongeacht
door wat voor soort mensen ze worden bewoond, overal hebben deze
als paradijzen bedoelde wijken te maken met verloedering,
vervuiling en misdaad. Het zijn de architectuur en de stedenbouw
die dit in de hand hebben gewerkt: de functionele stad is een
historische vergissing".
Over de vóór 1940 bestaande stad, en in het bijzonder over de
binnenstad, zijn de laatste decenniën heel wat boeken en nota's
geschreven. Op één punt is iedereen het wel eens: een belangrijke
kwaliteit is de menging van de functies wonen, werken, verkeer en
ontspanning, die volgens de theorie van de functionele stad-van-
de-toekomst zoveel mogelijk gescheiden moesten worden. In de
bestaande stad kunnen die functies elkaar soms hinderlijk in de
weg zitten, maar hun onderlinge nabijheid is toch onmisbaar voor
de levendigheid. Dat is dan een van de voor de jury van het BKVB
niet relevante 'sociale factoren'. Volgens ons gáát het daar
juist om. Het is een van de wonderlijke kwaliteiten van de oude
stad dat functies zich kunnen aanpassen aan een bestaande
waardevolle vorm.
Geurt Brinkgreve
(Uit: Binnenstad 174, januari/februari 1999)
Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.
Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.