Voorbeeld van een terras met te weinig loopruimte voor voetgangers. |
Al te vaak vormen terrassen een aantasting van het visuele beeld van het beschermd stadsgezicht waar
Amsterdam terecht zo trots op is. Dit geldt met name voor terrassen die zijn afgebakend door schotten,
waarop vaak reclame aanwezig is. Ook de altijd aanwezige parasols, dikwijls eveneens met reclame, schaden
het stadsgezicht. Verder wordt hier en daar meubilair gebruikt dat uitsluitend tot doel heeft de openbare ruimte
af te bakenen, zoals bloembakken of potten met planten. Qua visueel effect is er soms een overeenkomst
met ‘gewone bebouwing’: de ruimte wordt geprivatiseerd en de luifel erboven maakt het beeld van een uitbouw
compleet. Het ontbreken van welstandseisen is daarom een groot substantieel gemis en een
juridisch manco in de bescherming van het beschermd stadsgezicht.
Andere gemeenten zoals Delft, Groningen, Leiden en Maastricht hebben welstandscriteria
voor terrasmeubilair. Waarom heeft Amsterdam die niet? De vereniging verzoekt het stadsdeel daarom
om een welstandsbeleid voor terrassen.
Bovendien verrommelt het stadsbeeld nodeloos dankzij de gebrekkige handhaving. Voorbeelden daarvan zijn te zien in de fotoreportage die aan de zienswijze is toegevoegd. Veel terrassen zijn illegaal en de meeste terrassen houden zich niet aan de hen toegestane ruimte. De vereniging verzoekt het stadsdeel de voor terrassen geldende regels adequaat te handhaven en de nodige maatregelen te treffen om dat mogelijk te maken.
Meer lezen:
[Zienswijze] (PDF-bestand)
(WS, 30/11/2007)
Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.
Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.