De film geeft een bijzonder inkijkje in het Amsterdam van 1962. Het verhaal gaat over drie broers (een oud ijzerhandelaar, een politieman en een kunstschilder), die 's avonds fietsen in de gracht gooien om ze er een dag later weer uit te vissen en te verkopen op het Waterlooplein.
Het bijzondere aan de film is dat deze, in een tijd dat veel speelfilms nog in studio's werden opgenomen, grotendeels op straat is gefilmd en door de bril van 2015 - documentair van karakter is. Zo zien we de Waterloopleinmarkt met nog huizen op Vlooienburg (Stopera), maar ook het straatbeeld, de grachten en de auto's uit 1962. Diverse verdwenen stadsbeelden, zoals het Waterlooplein, de Jodenbreestraat, de Joden Houttuinen, de Sint Antoniesbreestraat, etc., maar ook nog ongewijzigde stadsbeelden, zoals de Brouwersgracht, de Reguliersgracht, etc., geven een uniek beeld van het Amsterdam van 1962.
De film is gemaakt in een tijd dat bijna niemand nog wist welke sloopplannen er waren, alhoewel de zgn. Wederopbouwplannen al uit 1954 dateerden. Geurt Brinkgreve stelde in 1956 het boek Alarm in Amsterdam samen, waarin werd aangetoond dat er weinig van de binnenstad zou overblijven wanneer alle gemeentelijke plannen werden uitgevoerd. Deze visionair zag toen wat bijna niemand anders nog begreep, nl. dat de versleten woonhuizen wel degelijk na restauratie gewilde woningen zouden kunnen opleveren en dat het dus zonde zou zijn ze te slopen. In de loop van de jaren zestig werd begonnen met het slopen van hele straten en blokken. Uit het verzet tegen het toenmalige gemeentebeleid is o.a. de VVAB voortgekomen. Zonder dat verzet was er nog veel meer gesloopt.
De film laat zien hoe Amsterdam eruit zag vlak voordat de slopingen begonnen en de stad tot stand kwam zoals wij die vandaag kennen en is dus een belangrijk tijdsdocument.
(WS, 5/7/2015)
Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.
Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.