Fietsparkeren op water geen structurele oplossing

De VVAB is ongerust over ontwikkelingen om het water als restruimte te beschouwen waar problemen in de openbare ruimte opgelost kunnen worden. De VVAB heeft onlangs kennis genomen van het rapport Inspiratie Fietsparkeren op het Water en is nogal geschrokken van de inhoud. Indien dergelijke plannen als een structurele oplossing worden overwogen, kan het Unesco Werelderfgoed worden aangetast.

De Raad heeft in maart 2014 middels een amendement verzocht onderzoek te doen naar 1.000 aanvullende fietsparkeerplaatsen op het water van de Lijnbaansgracht bij de Melkweg en het Barlaeusgymnasium, naast de reeds te realiseren ondergrondse stalling ter plaatse van het Kleine-Gartmanplantsoen. Door dit amendement, welke net voor de gemeenteraadverkiezingen is aangenomen, maakt de hierboven genoemde verkenning kans op daadwerkelijke uitvoering, maar het is de vraag of de indieners van het amendement de consequenties volledig hebben overzien. Er is alle aanleiding de kwestie opnieuw te bekijken, nu is gebleken dat de ondergrondse fietsgarage niet voldoende capaciteit heeft, waardoor elders adhoc-oplossingen nodig zijn.

Het raadsadres bevat een uitgebreide toelichting waarom de grachten van Amsterdam zo bijzonder zijn dat ze niet als parkeerruimte dienen te worden opgevat. Het zou een breuk met de hernieuwde aandacht voor het belang van het water betekenen. De binnenstad is een beschermd stadsgezicht en zelfs Unesco Werelderfgoed. Er is derhalve een verplichting een zo belangrijk onderdeel van de beschermde structuur als de grachten niet te overbouwen of vol te leggen met wat voor voorzieningen dan ook. Daardoor kan het Unesco Werelderfgoed worden aangetast, om welke reden het verstandig is de Unesco in Parijs te informeren.

De VVAB geeft de Raad de volgende overwegingen mee.

1. Het aanvankelijke uitgangspunt dat fietsparkeerplaatsen op en rondom het Leidseplein ondergronds en inpandig moeten worden gerealiseerd, dient onverkort te blijven gelden. De ondernemers op en rondom het plein hebben hierin overigens een eigen verantwoordelijkheid en dienen hierop te (blijven) worden aangesproken.
2. Het water is geen restlocatie waar problemen in de openbare ruimte op kunnen worden afgewenteld. Het realiseren van (quasi-) permanente voorzieningen op het water is niet mogelijk en wenselijk vanwege het beschermd stadsgezicht.
3. Het realiseren van parkeerplaatsen op het water is alleen acceptabel wanneer het om een tijdelijke voorziening gaat met zicht op een structurele oplossing elders. Het water is volgens de VVAB geen bouwlocatie. Tijdelijke voorzieningen op het water dienen dus van een einddatum te worden voorzien, omdat ze anders niet tijdelijk zijn. Het reversibele en tijdelijke karakter moet zichtbaar en evident zijn.

De VVAB doet de volgende aanbevelingen.

1. Hef de autoparkeerplaatsen op kades, bijv. de Zieseniskade, de Leidsekade, de Prinsengracht, etc, op, voor zover dat nog niet gebeurt, zodat er niet op het water maar op het land plaats wordt gezocht voor het tijdelijk realiseren van fietsparkeerplaatsen, zolang er geen of niet voldoende ondergrondse of inpandige voorzieningen bestaan.
2. Een andere mogelijkheid is om locaties die mogelijk in een eerder stadium zijn afgevallen opnieuw te onderzoeken. Denk bijvoorbeeld aan het braakliggend landje naast Paradiso. Mogelijk ziet de gemeente kans de grond te verwerven en al dan niet in samenhang met het initiatief van De Rijkskas daar een (ondergrondse) fietsenstalling te realiseren.
3. Verwerf of onteigen de autoparkeergarage onder het Max Euweplein en maak daar fietsparkeren van.

[Raadsadres] (PDF-bestand)

(WS, 8/12/2014)