Dichtheid is mogelijk zonder super-hoogbouw

Alternatief plan voor Sluisbuurt van Soeters

Architect Sjoerd Soeters heeft een alternatief stedenbouwkundig programma gemaakt voor de 'Sluisbuurt', een beoogde nieuwbouwwijk op het Zeeburgereiland. Het plan toont aan dat dezelfde aantallen woningen en dichtheid zijn te bereiken zonder super-hoogbouw.

De beoogde nieuwbouwbuurt ligt in het hart van de hoofdgroenstructuur aan beide zijden van het IJ. De Sluisbuurt moet 5.500 nieuwe woningen opleveren in een hoge dichtheid en met massale hoogbouw. Het gemeentelijk plan bestaat ondermeer uit 28 woontorens in hoogte variërend van 40 tot 143 m met een gemiddelde hoogte van 60 m. De woontorens zullen in de verre omtrek te zien zijn, bijvoorbeeld vanuit Waterland. De visuele impact is groot. Ook worden er zichtlijnen dichtgezet vanuit het kerngebied van het Unesco-Werelderfgoed. In een inspraakreactie op het concept-stedenbouwkundig plan voor het Zeeburgereiland oefende de VVAB scherpe kritiek uit op het plan. Het plan voldoet niet aan de hoogbouwvisie van de gemeente Amsterdam en is onnodig omdat hoogbouw niet persé nodig is voor de gewenste dichtheid en stedelijkheid.

Artist impression van Sluisbuurt (gemeentelijk stedenbouwkundig programma)
Artist impression van het alternatief plan voor Sluisbuurt (Sjoerd Soeters)

Op een door Arcam georganiseerde discussieavond toonde architect Rudy Uytenhaak overtuigend aan dat hoogbouw inefficiënt is. Boven de zevende verdieping verlies je veel ruimte door voorzieningen als liften. Architect Sjoerd Soeters toonde aan dat hoogbouw leidt tot een gesegregeerde woonwijk: de woningen bovenin de torenflats zijn duur en alleen bereikbaar voor rijken. Bovenin wonen mensen met geld, beneden woont de rest in de schaduw en windhinder. Amsterdam heeft daarentegen betaalbare woningen nodig voor normale menen met modale inkomens.

Het alternatieve plan van architect Sjoerd Soeters bestaat uit dichte bouwblokken van zes of zeven lagen met aan de rand een reeks hogere woongebouwen tot 50 m. Het plan is gebaseerd op Soeters modellen voor het Java-eiland, Sydhavn in Kopenhagen en Holland Park in Diemen. Het plan toont aan dat super-hoogbouw geenszins nodig is om het gewenste aantal woningen op de gegeven oppervlakte te bereiken: het alternatieve plan heeft dezelfde dichtheid. Maar dan zonder de nadelen van hoogbouw. Volgens Soeters staat zijn alternatieve plan in de traditie van de Hollandse stad, met laagbouw, smalle straten en intieme pleinen, waar vrije egalitaire burgers elkaar ontmoeten, terwijl het gemeenteplan daar haaks op staat. Soeters vroeg zich af of Amsterdam een identiteitscrisis heeft. "Weten we dan niet meer hoe uniek onze stad is?"

[Alternatief plan Sluisbuurt] (PDF-bestand)

Unesco vraagt om informatie aan Amsterdam

Het Unesco-Werelderfgoed

Uit betrouwbare bron heeft de VVAB vernomen dat de Unesco in Parijs aan Amsterdam om informatie heeft gevraagd over de hoogbouwplannen in Sluisbuurt en de mogelijke gevolgen voor de visuele integriteit van het Unesco Werelderfgoed.
Het standpunt van de Unesco is vastgelegd in een verklaring over het behoud van historische binnensteden, waarin het belang van het behoud van de visuele integriteit van historische binnensteden werd benadrukt: "Living historic cities, especially World Heritage Cities, require a policy of city planning and management that takes conservation as a key point of departure. In this process, the historic city's authenticity and integrity, which are determined by various factors, must not be compromised." (Uit: Declaration on the Conservation of Historic Urban Landscapes, 2005.) Tevens onderstreept de Unesco dat bij nieuwe ontwikkelingen het behoud van die integriteit uitgangspunt moet zijn: "Continuous changes in functional use require a vision on the city." en "Architecture of quality in historic areas should give proper consideration to the given scales, particularly with reference to building volumes and heights." (Beide citaten uit: Vienna Memorandum on World Heritage and Contemporary Architecture - Managing the Historic Urban Landscape, 2005.) In 2000 dreigde de Unesco de Dom van Keulen van de Werelderfgoedlijst te verwijderen, omdat aan de overzijde van de rivier hoogbouw zou komen. Het dreigement van de Unesco heeft geleid tot aanpassing van de Keulse bouwplannen.
Bij de aanwijzing van de binnenstad op de Werelderfgoedlijst in 2010 beloofde Amsterdam bij hoogbouwplannen rekening te houden met de gevolgen voor het Werelderfgoed. De Unesco plaatste Amsterdam op de Werelderfgoedlijst onder de voorwaarde geïnformeerd te worden over ontwikkelingen die het Werelderfgoed aangaan: "keeping the World Heritage Committee informed of any development project concerning the property, its buffer zone, and surroundings in conformity with paragraph 172 of the Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention". [Meer lezen]

Vorig artikel:
[Kritiek op hoogbouwplannen Zeeburgereiland]


(WS, 25/3/2017)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.