Nieuwe Jonkerstraat 13, 15 en 17

In de vorige twee nummers van Binnenstad is commentaar geleverd op een nieuwbouwplan voor de Nieuwe Jonkerstraat 13-17. Wij vonden het plan niet passen in de binnenstad en vonden de argumentatie van de welstandscommissie allerminst overtuigend. Het heeft allemaal niet mogen baten want op 15 mei is vergunning voor de bouw verleend. Positief is dat het stadsdeelbestuur zich veel moeite heeft gegeven om het besluit goed te motiveren, maar desondanks zijn wij allesbehalve blij met deze ontwikkeling.

De basisfout zit natuurlijk in het bestemmingsplan dat hier veel te grote bouwmogelijkheden heeft gegeven. Hier wreekt zich het dwangmatige streven naar uniformiteit en het voorbijgaan aan bijzondere situaties die om maatwerk vragen. Hier wreekt zich ook het ontbreken van een pandsgewijze motivering voor de toekenning van de orde 2-status. Misschien was die toekenning wel bedoeld als een verwijzing naar de historische toestand waardoor hier uit de oude lijnbanen een bebouwing is ontstaan die deels laag was en heel ondiep, zoals in het besluit valt te lezen. Jammer genoeg is in het bestemmingsplan daaraan niet de consequentie verbonden dat er dus logischerwijs voor een bijzondere maatvoering moest worden gekozen. Het wachten is nu op een ontwikkelaar die de smalle ondiepe strook met lage bebouwing aan de Nieuwe Ridderstraat, ontstaan uit dezelfde historische situatie, gaat ontwikkelen tot het maximum dat het bestemmingsplan toestaat, 11 meter goothoogte en 13 meter nokhoogte. De bewoners van de achterliggende Recht Boomssloot kunnen zich er nu al op verheugen. Achter het bouwplan ligt de Binnen Bantammerstraat. De monumentale bebouwing aan die straat voldoet aan de voorzijde net aan de wettelijke normen voor lichttoetreding. Geen enkel probleem dus dat er aan de achterzijde tot op 1.20 m van de daar aanwezige ramen wordt gebouwd. Zoiets draagt echt bij aan het behoud van monumenten.
Over het feit dat het bouwplan in werkelijk alle opzichten in strijd is met de criteria van de welstandsnota hebben we het maar niet. Naar het oordeel van het bestuur moet het belang van de aanvrager zwaarder wegen en het neemt niet de moeite de commissie om een betere motivering te vragen voor de afwijking van de bestuurlijke regels. Waarom eigenlijk? Omdat de aanvrager kennelijk over zeer veel geld beschikt en een peperduur overmatig groot pand kan laten bouwen in een veel te krappe omgeving?
Toegegeven, het is een interessant ontwerp dat best ergens kan worden verwezenlijkt, maar dan wel op een plaats die zich daarvoor leent en niet op een plaats waar de geldende regels en allerlei belangen moeten wijken.
Dus maar bezwaar maken? Gezien het bestemmingsplan is de kans op succes erg klein en de Vereniging zou dan ook met een contra-advies van een moeilijk vindbare en soms dure deskundige moeten komen, wil het bezwaar niet ongezien onder tafel verdwijnen. We sparen onze krachten voor een zaak waar de kans op succes de investering in tijd en geld zinvoller maakt.

Herman Pinkse

(Uit: Binnenstad 228/229, juni 2008)