Het Westerdokseiland

Pannebier!!!

Wereldnieuws was het niet, maar het fameuze Amsterdamse weekblad De Echo heeft er op 31 januari toch een stukje aan gewijd. De nieuwbouw op het Westerdokseiland had zijn hoogste punt bereikt. Dakpannen kwamen er natuurlijk niet aan te pas en een feestelijk gebeuren was het evenmin, althans voor bewoners van de binnenstad, want hun zicht op de machtige ruimte van het IJ verdween voorgoed.
Zicht op het Westerdokseiland vanaf de Prinsengracht

Het Westerdok leek heel wat vroeger, maar nu is het een soort uit haar krachten gegroeide gracht geworden. Er is ook al iets van de gevels te zien: een nare baksteen, hard en donker, uiteraard zonder enige decoratie in het metselwerk, met lange reeksen eentonige vierkante gaten als raamopeningen. Misschien hebben de toekomstige bewoners er wél een glaasje op gedronken. Naar men zegt zijn alle woningen al verkocht en het moet een heerlijke ervaring zijn om dan eindelijk voor dat raam te gaan staan: met uitzicht op die mooie oude stad. Het zou passend zijn indien de bewonersvereniging het lidmaatschap van de VVAB en het Cuypersgenootschap verplicht ging stellen. De drie schattige torentjes van de Posthoornkerk staan er immers niet zomaar en onze waakhond waakt voor het prijzige uitzicht.
Toch moet er eerlijkheidshalve een positief punt genoemd worden. Wie op zijn zondagse ommetje langs de treurnis is gelopen en koers zet naar de geheel vernieuwde Sloterdijkerbrug wordt toch nog aangenaam verrast door een terugblik. De stedenbouwkundige heeft wel degelijk op de kaart van Amsterdam gekeken, want de zichtlijn vanuit de Sloterdijkerstraat door de Galgenstraat en over het Bickerseiland naar het IJ en Noord is vooralsnog ongeschonden. Lezers die sceptisch zijn over het effect van zichtlijnen moeten echt eens gaan kijken, het stemt een mens gelukkig. Het ongeluk wil echter dat een andere stedenbouwkundige, of misschien wel dezelfde, juist op die plek in Noord, op het voormalige Shell-terrein, een aantal hoge woontorens heeft geprojecteerd. De VVAB maakt daar natuurlijk weer bezwaar tegen, maar dat gaat heus niet helpen. Zo zal dus het prachtige beeld dat men nu nog heeft door die smalle straatjes in de nabije toekomst grondig bedorven worden door nog meer en nog hoger gestapelde hokken. Maar de handel in uitzicht op de oude stad floreert, want in die torens kunnen toekomstige bewoners ook weer smullen van een groots monument dat door anderen wordt beschermd tegen de dwaasheden van het vooruitgangsgeloof.

Vincent van Rossem

Meer lezen:
[Mooi niet!!!]
[Overhoeks brengt UNESCO-aanwijzing in gevaar]

(Uit: Binnenstad 220, februari 2007)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.