In memoriam Jan Seymonsbergen

Het bericht dat Jan Seymonsbergen op 74-jarige leeftijd was overleden, zal bij de pioniers van de Amsterdamse monumentenzorg de herinnering wakker hebben geroepen aan de man die nooit op de voorgrond trad, maar zonder wiens medewerking veel restauratieprojecten de voltooiing niet gehaald zouden hebben.

Zantkuijl was de man van het ontwerp, Schaap en na hem Kwarten begeleidden het werk op de steiger, maar voor de begroting en de termijnbetalingen moest je bij Seymonsbergen zijn. Subsidievoordrachten passeerden in de jaren zestig nog per geval de Gemeenteraad en dat stelde eisen aan de zorgvuldige formulering. Als het monumentenzorgbudget niet toereikend was, dan moest het Fonds Woningonttrekking van Volkshuisvesting bijspringen. Al die draden van passen en meten, van contacten met de Rijksdienst en de Provincie, liepen via de kamer van Seymonsbergen in de Dirk van Hasseltssteeg. Met onverstoorbare vriendelijkheid en accuratesse stond Seymonsbergen de pioniers van het restauratiewerk te woord, Stadsherstel, Diogenes en de eerste particulieren die de sprong waagden. Restauratie van een meestal bouwvallig woonhuismonument gold toen nog als een riskant avontuur.

Geurt Brinkgreve