Werkgroep Waakhond

Het gat aan de Weteringschans

Al jaren gaapt er een gat aan de Weteringschans naast Paradiso. Ooit had de gemeente het onzinnige plan daar het zogenaamde BEWA-gebouwtje te herbouwen. Zo'n idee kan alleen maar in Amsterdam ontstaan. Gelukkig is het niet doorgegaan, maar daarmee was het gat niet gevuld. In het bestemmingsplan dat de gemeenteraad in juli 1998 heeft vastgesteld is een bouwkavel op deze plek aangegeven. Die sluit door zijn ligging en afmetingen goed aan bij het beeld van de panden verderop aan de Weteringschans. De vorm van de bouwvlek is voor een bestemmingsplan ongebruikelijk gedetailleerd.

Op 17 augustus jl. wordt een aanvraag voor een bouwvergunning voor een kantoorgebouw ter inzage gelegd voor deze plek. Die aanvraag paste precies binnen het bestemmingsplan, zelfs zo precies dat je je kunt afvragen welk plan er eigenlijk het eerst was.

Linker zijgevel van het bouwplan voor het gat aan de Weteringschans
Rechter voorgevel

Is daarmee de kous af? Laten we hopen van niet, want als je de tekeningen van het plan ziet slaat de schrik je om het hart. Naar de mening van de 'Werkgroep Waakhond' voldoet dit ontwerp beslist niet aan redelijke eisen van welstand. Bij welstandsbeoordeling gaat het om de kwaliteit van het gebouw op zichzelf en om de relatie van het gebouw met zijn omgeving. Wat het gebouw zelf betreft vond de werkgroep dat er, kort gezegd, sprake was van een samenraapsel van stijlelementen en een zeer grove detaillering. Architectonisch onder de maat en niet aanvaardbaar, zeker niet op zo'n belangrijke plek. Het indienen van een zienswijze bij B. & W. was daarvan de consequentie. Aan de hand van de geveltekeningen kunt u zelf beoordelen of u het met de werkgroep eens bent. Het bouwvolume past qua maat wel in de omgeving, maar geldt dat ook voor de kapvorm? Daarmee kom je meteen op de moeilijke vraag wat er eigenlijk in deze omgeving past. Immers alle gebouwen in de nabijheid zijn gebouwd in neostijlen.

Qua stijl bij de bestaande bebouwing aansluiten lijkt nauwelijks mogelijk. In deze context en op deze schaal historiserend bouwen lijkt ook geen oplossing. Dan toch maar moderne architectuur? Persoonlijk zeg ik daar ja op, maar onder voorwaarden. Mijns inziens moet het gaan om architectuur op een zeer hoog niveau en moet er sprake zijn van een fijnzinnige eigentijdse detaillering. In de detaillering kan de aansluiting bij gevonden bij de omgeving, niet letterlijk, maar als een soort citaat. Een samenstel van simpele, onversierde bouwvolumes, hoe goed ook ontworpen, vind ik op deze plaats minder passend. Er lijkt op het punt van materiaalgebruik wel enige vrijheid te zijn, mits teveel kleur en spiegelende gevels worden vermeden.

Herman Pinkse

(Een bericht van onze Werkgroep Waakhond die elke week in het Stadhuis de ter inzage gelegde aanvragen bouw- en monumentenvergunning bekijkt en bespreekt.
Uit: Binnenstad 185, november 2000)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.