Aan het Oude Kerksplein

Zoals Willem Wenckebach het Oude Kerksplein omstreeks 1900 tekende kon men het tot voor kort nog zien. Aan de westzijde tegenover de toren heeft een nieuw huizenblok een lang braakliggend terrein opnieuw gevuld. Aan de hier afgebeelde noordzijde werden enkele jaren geleden twee oude huizen door brand verwoest; de percelen zijn echter nog niet van de monumentenlijst afgevoerd: vervanging van wat door brandschade teloorging is in de monumentenzorg een bekend begrip.
De tekening van Wenckebach.
Eén van de gevels van het omstreden nieuwbouwplan.

In plaats daarvan werd een bouwplan ter visie gelegd dat op geen enkele wijze rekening houdt met de gevoelige situatie van de gebogen rooilijn die met smalle verticale panden het grandioze kerkgebouw omsluit. Bezwaren kwamen van omwonenden, de Stichting de Oude Kerk, Stadsherstel en Diogenes. Tijdens de hoorzitting op 22 februari bleek dat ook de Schoonheidscommissie niet enthousiast was over het bouwplan en dat de Rijksdienst voor de Monumentenzorg het onaanvaardbaar achtte. Stadsherstel verklaarde zich bereid de afgebrande panden - op Wenckebach's tekening net zichtbaar - te herbouwen. De beoogde bestemming, een kinderdagverblijf, zou daarin de vereiste ruimte vinden, er kunnen zelfs nog enkele woningen aan worden toegevoegd. Herbouw door Stadsherstel sluit bovendien aan bij de binnenkort beginnende restauratie van het aan de achterzijde belendend monument Lange Niezel 22. Kortom: een voorstel dat de omlijsting van de Oude Kerk ten goede komt, de gevraagde functie vervult, een degelijke uitvoering garandeert, uitvoeringskosten bespaart en de buurt verbetert. Het punt werd aangehouden tot de volgende zitting op 22 maart. Daar verklaarde de woordvoerder van de schoonheidscommissie dat deze "niets ziet in historisch getinte bouw en van mening is dat deze lokatie heel goed kan worden bebouwd met nieuwbouw onder goede architectuur. De Welstandscommissie is zeker niet akkoord met 'Volendam-achtige' bouw". Aldus de notulen.

Zo, dat weten we dus: de huizen rondom de Oude Kerk zijn Volendam-achtig. In Rotterdam hebben Duitse bommen de wens van deze welstandsbewakers waar gemaakt; de St. Laurens, hoe indrukwekkend ook, staat eenzaam temidden van een geheel nieuwe omgeving. Zou het niet tijd worden het welstandstoezicht toe te vertrouwen aan mensen die wèl oog en liefde hebben voor onze oude stad?

G.B.

(Uit: Binnenstad 127, juni 1991)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.