Plantage Muidergracht

Na de oorlog een afbladderend rijtje treurnis, regelmatig bedreigd door lieden die ten koste van de Plantage de stad vooruit wilden stoten in de ‘vaart der volkeren’. Met name de Universiteit van Amsterdam spon mooie dromen over amovering van de Plantage Muidergracht, inclusief de Hortus Botanicus.

Nummer 1 tot en met 23 – op den duur bewoond door elf eigenaren die, al naar het uitkwam, de huizen opknapten. Bijzonder hinderlijk als de buurman heeft geschilderd en je eigen gevel daar weer zo armoedig bij afsteekt. Het bleef dus een rommelig stadsbeeld. In 1990 reikte de gemeente de helpende hand met subsidie voor funderingsherstel en cascorestauratie. In 1993 waren de eerste de eerste twee huizen opgeknapt en daarna volgde de een na de ander. Soms van harte, soms met wat duwen en trekken door de buren in verband met gemeenschappelijke bouwmuren.
Op Tweede Paasdag 2003 zijn de laatste vierkante meters van de gevel van nummer 19 geschilderd. Nu staat de hele rij, ondanks steeds moeizamer subsidiëring, er weer bij zoals de (onbekende) bouwer het ergens rond 1870 had bedoeld. Nog even de sierhekjes van nummer 19 aanbrengen en dan hebben de bewoners alle reden om zich op de borst te kloppen voor dit stadsherstel in eigen beheer.

Ine Vermaas

(Uit: Binnenstad 201, september 2003.)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.