Mr. Visserplein

TunFun

Er blijkt behoefte te bestaan aan een tijdelijk gebruik van de al jaren geleden voor autoverkeer afgesloten onderdoorgang onder het Mr. Visserplein. Dat is wat verbazingwekkend want, zou je denken, het gemeentebestuur heeft toch tijd genoeg gehad om te bedenken wat het nu eigenlijk wil op dit punt.

Ingekleurde schetsjes van de Tunfun plannen

Deze keer is het de onduidelijkheid over de Wibaut-as die een definitief besluit schijnt te verhinderen. Voor de argeloze burger, die zich de argumenten rond de Valkenburgerstraat, de IJ-tunnelroute en het sluiten van de onderdoorgang herinnert, is dat een wat wonderlijk argument. Gaat Amsterdam het bij nader inzien weer helemaal anders doen? En duurt het vijf jaar voor daarover een besluit is genomen? Er zijn steden in Nederland waar de besluitvorming wat meer gestructureerd en op wat langer zicht lijkt te lopen. Intussen ligt er een verloederd kunstwerk, zoals dat in het civieltechnische jargon heet, verzonken onder het plein. Dat de gedachte opkomt daaraan wat te doen als het echt nog vijf jaar moet blijven liggen is niet onlogisch, al moet het effect van de verloedering ook niet worden overdreven. Voetgangers en fietsers passeren op vrij grote afstand en automobilisten hebben wel wat anders aan hun hoofd als zij op het plein rijden.

voor-aanzicht van de luifel	zij-aanzicht van de luifel

Hoe dan ook, wat nu wordt voorgesteld, - een ondergrondse speelplaats in een opdringerige Las-Vegas-achtige uitmonstering op deze geschonden maar nog steeds door belangrijke monumenten omringde plek in de historische stad - lijkt het laatste wat iemand zou kunnen verzinnen. En dan hebben we het nog niet eens over de naam, TunFun, die daarvoor is bedacht. Betrokken ambtenaren noemen het een vrolijke inrichting. Onze vereniging heeft een ander idee van vrolijkheid, en wij niet alleen. Wat ons betreft is het middel vele malen erger dan de kwaal; hier worden zeer belangrijke monumenten ernstig in hun waarde aangetast. Wat ons echter het meest verbijstert is dat de gemeente Amsterdam kennelijk nog steeds geen idee heeft hoe deze problematische plek in onze stad stedenbouwkundig en architectonisch op een goede manier kan worden ingericht. Aan het ontbreken van zo'n visie hebben we waarschijnlijk ook de nieuwbouw voor de Film en Televisie Academie op de kop van de Valkenburger- en Rapenburgerstraat te danken. Misschien helemaal geen slecht gebouw, maar hier wel misplaatst.
Het moet toch mogelijk zijn om binnen het bestuur en binnen het ambtelijk apparaat mensen te vinden die, op basis van een politiek gedragen samenhangende visie op lange termijn en gedegen vakkennis met liefde voor de binnenstad in al haar schakeringen, sturing kunnen geven aan de vele samenhangende processen die zich daar afspelen en die hun neerslag vinden in de kwaliteit van de stedelijke ruimte. Zover lijkt het helaas nog niet te zijn. Zou de deelraad binnenstad een verbetering geven?

Herman Pinkse

[Meer lezen]

(Uit: Binnenstad 192, februari 2002.)