De Universiteit van Amsterdam en de binnenstad

Studenten zijn voor de binnenstad van Amsterdam van levensbelang, maar het bouwbureau van de Universiteit lijkt daarvoor eerder levensbedreigend. Wie denkt dat de plannen voor het Binnengasthuisterrein een laatste uit wanhoop geboren aanslag op de binnenstad zijn komt bedrogen uit. In de afgelopen periode zagen we eerst een voorstel om de binnenhof naast de Waalse Kerk voor een aantal jaren grotendeels vol te zetten met een noodgebouw. Dat plan is gelukkig ingetrokken, maar hoe het in iemands hoofd kan opkomen blijft een raadsel.

Het tweede snode voornemen is de bouw van een z.g. tuinhuis achter de panden Herengracht 514 en 516. Het gaat om een gebouw dat achter beide panden doorloopt, 18 meter breed en 4 meter diep is en waarschijnlijk een vergaderfunctie moet krijgen. Voor de schone schijn is er een scheidingswandje met een deur in getekend en staat er twee keer 'tuinhuis' in de plattegrond geschreven. Op diverse punten in strijd met het bestemmingsplan, dat hier nadrukkelijk is gericht op behoud van cultuurhistorische waarden. Pogingen om onder de regels van een bestemmingsplan uit te komen zijn ook in de binnenstad aan de orde van de dag. Maar moet je zoiets, wanneer het duidelijk om historische waarden gaat, van de universiteit verwachten. Zijn wij naïef wanneer we veronderstellen dat een universiteit, toch bij uitstek een cultuurdrager, zich iets aan cultuurhistorische waarden in haar omgeving gelegen laat liggen. Of speelt cultuur bij het management opeens geen enkele rol?

Herman Pinkse

(Uit: Binnenstad 186, februari 2001)