Vergunningvrij bouwen

Terecht luidt de Federatie Welstand aan de alarmklok over het voornemen van Staatssecretaris Remkes van VROM om de grenzen van het vergunningvrije bouwen nog verder te verruimen.

"Vergunningvrije bouwwerken worden niet getoetst aan het bestemmingsplan, niet aan redelijke eisen van welstand en ook niet preventief aan het bouwbesluit", aldus de Federatie. Binnen enkele planologische randvoorwaarden wordt het "uitbouwen van woonkamers, keuken, hallen, serres, erkers van circa 3 bij 5 meter toegestaan zonder enige toets vooraf op de deugdelijkheid en uiterlijk, net als plaatsen van dakkapellen, het vervangen van raampartijen, het dichtzetten van portieken en andere gevelwijzigingen". Behalve bij de afzonderlijk krachtens de Monumentenwet of een Gemeentelijke vordering beschermde gebouwen, mag dan een eigenaar die alle verhalen over de kwaliteit van ons aller gebouwde omgeving maar hinderlijke onzin vindt, onbekommerd zijn gang gaan. Leve de terugtredende overheid en het heilige marktbeginsel! We zijn terug in de dagen van Victor en Stuers die de kamerleden voorhield dat de beursnotering hun enige principe was. Die kwalijke begripsvernauwing heerst niet alleen bij VROM. In ons septembernummer, blz. 93, werd gemeld dat de RDMZ de voorbescherming wil opheffen van panden waarvoor plaatsing op de monumentenlijst is aangevraagd. Die bescherming gedurende de behandelingsprocedure van de aanvraag zou zo 'pijnlijk' zijn voor eigenaren die hun monument liever willen slopen of verknoeien. In ons mei/juni nummer stond een bericht De sluipweg wordt verruimd over het voorstel van G.S.M Noord-Holland om de toetreding van bouwplannen aan een geldend bestemmingsplan te omzeilen door een soepele 'interpretatie' van artikel 19 van de wet Ruimtelijk Ordening. Deze beleidsvoornemens komen uit hetzelfde vaatje van gemakzucht, van ruimbaan geven aan de onverschillige vernielers, van verwaarlozing van culturele waarden. Voor dat laatste hebben we een staatssecretaris, van der Ploeg, die een nota Belvedere liet schrijven over het steeds lelijker worden van stad en land. Een papieren tijger heet dat.

Geurt Brinkgreve

(Uit: Binnenstad 185, november 2000)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.